5 فناوری مورد نیاز شهر هوشمند

۱- انرژی هوشمند

سیستم‌های هوشمند انرژی میزان مصرف انرژی را زیر نظر قرار داده و آن را با بازدهی بیشتری مدیریت و حفظ کنند. سیسکو برآورد کرده در شهرهایی که بر مبنای اطلاعات دقیق کار مدیریت می‌شوند، بازدهی انرژی در ۲۰ سال آینده ۳۰ درصد افزایش می‌یابد. با استفاده از منابع انرژی تجدیدپذیر، مدیریت ذخایر آب و داشتن یک سیستم مدیریت پسماند شهرها می‌تواند میزان آلودگی را کاهش داده و انرژی کمتری مصرف کنند.

۲- جا به جایی هوشمند

هدف از جا به جایی هوشمند این است که گزینه‌هایی برای حمل و نقل پایدار فراهم شود. طبق گزارش‌ها یک آمریکایی به طور میانگین در سال ۳۴ ساعت در ترافیک می‌ماند. با رشد سریع شهرها، باید روش‌های حمل و نقل جدیدی معرفی شود تا جا به جایی پویا بماند. به این ترتیب، برای دولت آمریکا ۱۲۴ میلیارد دلار در سال صرفه جویی می‌شود. پیاده‌‌روی، دوچرخه‌سواری و دیگر روش‌های جا به جایی ترکیبی بعضی از راه حل‌هایی است که می‌تواند تا حدودی مشکل ترافیک و حمل و نقل را حل کند. پیدا کردن راه‌ حل‌های جدید و بهتر می‌تواند هزینه‌ها را کاهش دهد و تاثیر مثبتی بر محیط زیست داشته باشد.

۳- زیرساخت هوشمند

زیرساخت هوشمند بنیان لازم برای همه‌ی راه حل‌های هوشمندانه را فراهم می‌کند. با استفاده از تکنولوژی‌های جدید برای تبدیل داده خام به اطلاعات می‌توان برنامه‌ریزی‌های شهری و منطقه‌ی انجام داد تا برای نیازهایی که در آینده به وجود می‌آید مناسب باشند. همچنین سیستم‌های فعلی را می‌توان با تحلیل داده‌ها، الگوهای ترافیک و سیستم‌های ردیابی بهبود داد.

۴- سرویس‌های عمومی هوشمند

با برقراری ارتباط میان شهروندان و مقامان شهرها می‌توانند به مکان‌ها امن‌تر، پاکیزه‌تر تبدیل شوند و استانداردهای کلی شهر بالاتر بروند. اگر شهروندان این امکان را داشته باشند که مشکلات جمع‌آوری زباله یا دیگر مشکلات زیرساختی را گزارش دهند، مقامان مسوول سریع‌تر می‌تواند دست به کار شوند و مشکلات را حل کنند.

۵- بهداشت و سلامت هوشمند

برای تطابق با تغییرات در جمعیت شهری، باید خدمات هوشمندتری در زمینه بهداشت و درمان ارایه شود. روش‌های هوشمندتر برای فراهم کردن سرویس‌های درمان می‌تواند هزینه‌ها را کاهش دهد و بین فعالان صنعت بهداشت و درمان ارتباط موثری برقرار کند و اطلاعات ضروری بیماران فراهم شود. وقتی پرستاران و پزشکان به اطلاعات بیماران دسترسی داشته باشند می‌توانند به شکل‌های جدیدی با یکدیگر همکاری کنند تا به بهترین نحو از بیماران مراقبت کنند.

یک شهر هوشمند بهتر از یک شهر سنتی می‌تواند به چالش‌های ناشی از افزایش جمعیت واکنش نشان دهد. با بهره‌گیری موثرتر از منابع دولت‌ها می‌توانند هزینه‌ها را پایین بیاورند، کیفیت زندگی را ارتقا دهند و نیاز نسل‌های آینده را برآورده کنند.

چه‌چیز یک شهر هوشمند را می‌سازد؟

شهر هوشمند چیست؟

با توجه به پانل ما، شهرهای هوشمند به دنبال مرتبط ساختن افراد و اشیاء به دو شیوه‌ی سنتی و فن‌آورانه می‌باشند؛ اما هدف کلی آن‌ها کمک به دولت برای اجرای بهتر، و کمک به عموم افراد برای دریافت خدماتی بهتر می‌باشد.

شهرهای هوشمند به خودیِ خود پایدار نبوده و این نکته‌ایست حیاتی که چندین بار تکرار شده است. داریو هیدالگو، مدیر حمل و نقل یکپارچه در EMBARQ، اشاره دارد که این امر به ویژه از سوی یک پروفسور در یکی از کنفرانس‌های اخیر با موضوع شهرهای هوشمند در مونترال که وی حضور داشته است مورد توجه قرار گرفته است.

او می‌گوید: “برای اینکه شهری پایدار باشد ابتدا مستلزم مؤلفه های پایداری به عنوان طرحی پیش‌نیاز، قبل از به کارگیری مؤلفه‌های ‘هوشمند’ می‌باشد”. 

ملانی نوتر، مدیر سابق اداره محیط زیست سان‌فرانسیسکو، با تقدم سیاست‌ها موافق است. سایر عناصر بایستی به دنبال آن‌ها بیایند. برای مثال حسگرها می‌توانند شکلی از فن‌آوری کمکی باشند.

او می گوید که ایده‌ی اصلی شهرهای هوشمند، که می‌توان آن را شهرهای هوشمند 1.0 نامید، روی فن‌آوری و مهندسی تمرکز دارد. اما کانسپت پشتِوانه شهرهای هوشمند 2.0، در اولویت قرار دادن مردم است.

او می‌گوید: “آنچه را که نمی‌توانیم اندازه گیری کنیم، نمی‌توانیم مدیریت کنیم. هوشمند بودن به خودی خود، هدف یا راهبردی قابل اندازه گیری نیست. ما باید به سؤال‌هایی این‌چنین پاسخ دهیم: گسترش هوشمند می‌خواهیم یا احیای هوشمند؟ فن‌آوری در مورد داده‌ها است، اما موضوع احیای حیات جامعه در رابطه با حکمت است”.

حمل و نقل (جابجایی)

استورم کانینگهام، ناشر Revitalization News می‌گوید: فن‌آوری به شیوه‌های مختلف به ما کمک می‌کند، از جمله در رابطه با تحرک‌پذیری. برای مثال، حمل و نقل گوگل بسیار گسترش یافته است. سیستم‌های مختلفی در همه‌جا در حال اتفاق هستند، از جمله کرایه (اشتراک گذاری) اتومبیل.

نکته بعدی عوارض ترافیک (مثل کاری که در لندن انجام می‌شود) و مدیریت پارکینگ خواهد بود. “اما زمانی که وارد یک کنفرانس شهر هوشمند شدم، راجع به مدیریت ترافیک شنیدم که به دلیل اینکه تولید گازهای گلخانه‌ای را کاهش می‌دهد، مدیریت سبز نیز نامیده می‌شود”.

داریو اشاره می‌کند که تنها وسیله‌ی پایدار، دوچرخه است، و در خیلی از شهرها افراد دوباره به سراغ این وسیله می روند. در برخی شهرها از قبیل کپنهاگ، دوچرخه شکل اصلی حمل‌ و نقل است. ارتباط دوچرخه با دستور کار “هوشمند” از بابت کارآیی، ارزانی و سلامت می باشد.

دوچرخه‌سواری تا محل کار با کت‌ و شلوار

توضیح تصویر: دوچرخه‌سواری تا محل کار با کت‌ و شلوار

اگرچه‌که اتومبیل‌های بدون راننده کاهش مرگ‌ و میر و جراحاتِ ناشی از تصادفات رانندگی را تضمین می‌کنند، اما به نظر او پایدار نیستند. دوچرخه‌سواری می‌تواند به وسیله فن‌آوری هوشمند، از قبیل پروژه‌های به اشتراک گذاری دوچرخه، مورد حمایت قرار گیرد.

نمودار تصویب حمل و نقل پایدار در سراسر جهان. سند: Embarq

توضیح تصویر: نمودار تصویب حمل و نقل پایدار در سراسر جهان. سند: Embarq

ملانی می‌گوید که نرم‌افزارها می‌توانند با جمع‌ آوری همه‌ جانبه‌ی گزینه‌های حمل‌ و نقل و سر جمع‌ سازی آن‌ها، به دستور کار حمل‌ونقل پایدار کمک کنند.

استورم می‌گوید که پیاده‌روی کاملاً پایدار است. “عابران پیاده ملزم به مشارکت در برنامه‌های حمل‌ و نقلی بوده و ما نیز مستلزم تحلیل بهتری از مکان قرارگیری انسداد مسیرها برای تشویقِ پیاده‌روی هستیم. احیای مناطق جامعه به منظور جذاب‌تر ساختن آن‌ها برای پیاده‌روی باید در اولویت دستور کار قرار گیرد.”

آیا گزافه گویی‌ها را باور داریم؟

ملانی موافق است که: “داده‌های به روز (در آن واحد) همه‌جا در دسترس‌اند. گزافه پردازی‌های شهرهای هوشمند کلید معمای مشکلاتی که شهرها با آن‌ها مواجه هستند را ارائه نمی‌دهد. شهرهایی که به اجرای فن‌آوری می‌اندیشند مستلزم تعاملی مناسب با عرضه‌کنندگان می‌باشند، تا سپس قبل از درگیر شدن در تدارکات و مذاکره با بخش خصوصی راجع به بهترین راهی که می‌تواند اهداف دستور کار پایدار را تحقق بخشد، آگاه باشند”.

استورم می‌گوید: در حالی که ایده‌ی شهر هوشمند مبتنی پروژه (به صورت عملی) شکل گرفته باشد، در شکل سیستماتیک زیاد خوب عمل نمی‌کند. به منظور تطبیق فرصت‌های بین‌ اداره‌ای و میان‌بخشیِ فن‌آوری موجود، قوانین اساسی تصمیم‌سازیِ دولتِ مدنی بایستی تغییر داده شوند.

استورم می‌گوید: مناطقی که در آن دستور کار شهر هوشمند در حال اجراست، جاهایی هستند که تمرکز روی نوسازی، تغییر هدف زیرساخت‌های موجود، و ایجاد ارتباط مجدد میان دارایی‌های موجود می‌باشد.

وی می‌افزاید که خود انسان با ورود به شهرها، نیاز به تطابق با شرایط شهری داشته و در نتیجه در حال تخریب اکوسیستم می‌باشد. تاکنون در آنچه‌ که وی عصر آنتروپوسین می‌نامد، “بشر در حالت تسخیر تطبیقی بوده است. اکنون باید به ‘حالت تجدید تطبیقی’ وارد شویم”.

نمودار پیشرفت بشریت از آنتروپوسین به حالت تطبیقی. سند: استورم کانینگهام

توضیح تصویر: نمودار پیشرفت بشریت از آنتروپوسین به حالت تطبیقی. سند: استورم کانینگهام

چه ‌چیزی یک شهر را هوشمند می‌سازد؟

در جواب به پرسش یکی از حاضرین، کارل دوپولدت که عنوان کرد: “برخی از مؤلفه‌های یک شهر هوشمند کدامند؟ چه‌ چیزی یک شهر را هوشمند می‌سازد؟ ” بازشماری آرا ملانی، نمونه‌ای واقعی از اجرا بود: “نمایندگان محلی که در گروه‌های کاری با یکدیگر آشنا شدند تصمیم گرفتند که از فن‌آوری پیشرفته‌ی ICT برای جمع‌آوری داده‌ها استفاده کنند. هدف از این کار، به کار گرفتن شهروندان برای کیفیت بیشتر زندگی بوده است”.

داریو مزایای زیاد شهرهای متراکم و متصل به هم را متذکر می شود، از جمله شهرهایی چون بارسلونا، و در مقابل آن آتلانتا. اما چگونه‌ ممکن است شهری با گستردگی و وابستگی زیاد به اتومبیل همانند آتلانتا به شهری مثل بارسلونا تبدیل شود؟ با کم کردن تمرکز بر مرکز شهر و بالا بردن وابستگی به قطب‌های محلیِ نزدیک برای بخش خدمات و مشاغل.

نمودار مقایسه‌ی تراکم شهری و پایداری بارسلونا و آتلانتا. سند: اقتصاد جدید اقلیمی.

توضیح تصویر: نمودار مقایسه‌ی تراکم شهری و پایداری بارسلونا و آتلانتا. سند: اقتصاد جدید اقلیمی.

او در پاسخ به سؤال یکی از شنوندگان، مارکوس بازبی، می‌گوید: مدیریت هوشمند ترافیک می‌تواند این تضمین را در بر بگیرد که خدمات تحویل کالا، در شب انجام شوند، یعنی زمانی که با ترافیک کمتری مواجه باشند.

طراحی چیدمان برای باغ شهر هوشمند با مسیرهای حمل و نقل پایدار توسط مارکوس بازبی.

توضیح تصویر: طراحی چیدمان برای باغ شهر هوشمند با مسیرهای حمل و نقل پایدار توسط مارکوس بازبی.

ملانی متذکر می‌شود که در بررسی 300 مدیر پایداری شهری دریافته‌اند که باید به منظور ارزیابی چگونگی توان ایشان در اجرای راهبردهای شهر هوشمند، قدمی به عقب بازگردند. باید به شیوه‌ی اداره‌ی شهرهایشان در گذشته نگاهی انداخته، مدیریت را تغییر داده، و فن‌آوری جدید را با مدیریت یکپارچه کنند. او با بررسی این تحقیق در سایت usdn.org می‌گوید: “این امر مستلزم انجام کارهای زمینه‌ای بسیار است”.

نیروی کار برای تعریف یک راهبرد دیجیتال و اینکه این شهر چگونه باید از داده‌ها استفاده کند، برای مرحله‌ی بعدی باید ایجاد و تهیه شود، که با انتصاب مأمور اطلاعات دنبال می‌شود. در این راهبرد باید ابزار کمک به درکِ بهتر بخش خصوصی برای نیازهای دولت گنجانده شود.

استورم می‌گوید با پیش رفتن برنامه‌ریزی استراتژیک، افراد اغلب راهبردها را درک نکرده یا به آسانی درک نمی‌کنند. وی ترتیب اجرایی را اینگونه تعریف می‌کند: ابتدا تهیه چشم انداز، سپس راهبردها، سپس برنامه (ها) یا طرح‌ها، سپس پروژه‌ها. وی اهمیت تقویت اطمینان را خاطر نشان کرده و بنابراین باید ابتدا روی یک طرح آزمایشی کار کرد.

داریو به نمونه‌ی خوبی از توسعه اسکله ای در تورنتو اشاره داشت.

در پاسخ به سؤال یکی از شنوندگان، مهسا غزنوی: “آیا آموزش عمومی عاملی محرک در ارتقاء بهتر شهر پایدار می‌باشد؟” ملانی می‌گوید بسیار مهم است: این پروژه‌ها بدون مشارکت عمومی موفق نخواهند بود و بنابراین آموزش بسیار حیاتی است.

خرد (دانش) مردم

شبکه‌های اجتماعی می‌توانند به دانش عمومی کمک کنند. همه‌پرسی راهبردهای حمل‌ و نقلی در ونکوور به عنوان نمونه‌ای در نظر گرفته شد. ایراد این مثال این بود که افراد باید آراء خود را پست می‌کردند. که این کار می‌بایست از طریق پست الکترونیک یا پیام متنی میسر می‌شد.

ملانی می‌گوید، با توجه به دیدگاهی که همه در این نامه‌ها عنوان کرده‌اند، شیوه‌های خارج‌ از خط (بصورت غیر مستقیم) درست به اندازه‌ی روش‌های برخط (مستقیم و همزمان) از اهمیت برخوردارند.

در این میزگرد با در نظر گرفتنِ مثالی از مسیر پیاده ­رو سطحی در نیویورک سیتی، اشاره شد که: فناوری یافتن منابع جمعیتی به افراد اجازه می‌دهد به حرکت پشت سر این پروژه دست یابند، بنابراین نمی‌توانند از سوی دولت مورد مخالفت قرار گرفه و سیستم برنامه‌ریزی را دور بزنند. به همین‌ترتیب برای مسیرهای زیرسطحی نیز مطرح شد که استفاده از پایانه‌های زیرزمینی مورد نیاز است. این سازمان به کیک‌استارتر رفته و پیشنهاد 100.000 دلاری داده است تا این پروژه را به پیشنهادی تبدیل سازد که دولت نتواند آن را رد کند.

اندازه گیری (سنجش)

شهرها اقدام به اندازه گیری پایداری خویش نمی‌کنند، اما فن‌آوری هوشمند این فرصت را به ما می‌دهد که این کار را انجام دهیم. ما همچنین می‌توانیم به مدل سازی از طریق بازخورد حسگرهای اطراف شهر استفاده کنیم. ابتکار پایداری الکترونیک گازهای گلخانه‌ای مورد اشاره قرار گرفت است که از صرفه‌ی اسمی 9.1 گیگاتونی تولید گازهای گلخانه‌ای قبل از سال 2020 برخوردار می‌باشد. شهرها می‌توانند تصمیم به همکاری با این ابتکار بگیرند.

استورم بر این تأکید دارد که انرژی تعیین شده پروژه‌های زیرساختی “هوشمند” مستلزم این است که به عنوان بخشی از فرآیند تصمیم سازی، برآورد و اندازه‌گیری شوند که آیا می‌توانند ادامه یابند یا نه.

تأثیر انعکاسی (واکنشی)

یکی از شنوندگان، اِریکا بوئینگ می‌پرسد: “توسعه شهر هوشمند چگونه می‌تواند به اجتناب از تأثیر انعکاسی کمک کند، که در آن صرفه جویی در انرژی به معنای صرفه‌جویی مالی بوده که این صرفه‌جویی اغلب در دیگر کالاهای انرژی محور صرف می‌شود؟”

داریو پاسخ می‌دهد که اتومبیل‌های کارآمدی وجود دارند که افراد با همان مقدار پول از آن‌ها استفاده می‌کنند، اما برنامه‌های پایدار مناسب، افراد را به استفاده از روش های پایدارتر حمل‌ و نقل تشویق خواهد کرد. این برنامه‌ها همچنین می‌توانند مردم را از طریق ایجاد مشاغل و خدمات مجاور با محل زندگی تشویق کنند که همواره رفت و آمد نداشته باشند. طرح تجدید حیات منطقه می‌تواند زندگی را به محلات بازگرداند.

استورم می‌گوید در حال حاضر باغ­شهرِ سنگاپور در حال تبدیل شدن به جنگل­شهرِ سنگاپور است. زندگی دوباره به مسیل‌ها بازگشته است. طبیعت به هجوم دوباره به شهر تشویق می‌شود. انعطاف‌پذیری است که در مورد جامعه قادر به بهبود فاجعه بوده و موضوع تطابق‌پذیری در رابطه با تقلید کردن از طبیعت و جمع‌آوری آن در بافت شهری می‌باشد.

خوش‌بینی

موضوع آخر مورد بحث این بود که آیا این پانل نسبت به آینده خوش‌بین است یا خیر.

با توجه به رشد کنترل نشده‌ی جمعیت چندین شهر، مواجهه با فاجعه محسوس است. داریو خوش‌بین است. “یک پارادایم تغییر جهت افراد و نه اتومبیل‌ها به سمت پیاده‌روی و دوچرخه‌سواری وجود دارد. فن‌آوری باید روی آن کار زیادی انجام دهد و شبکه‌های زیادی وجود دارند که مباحث را تشویق کرده و این روند را تسهیل می‌کنند.”

یک "شهر هوشمند" چه‌چیزهایی می‌خواهد؟

مردم به طور فزاینده‌ای از مناطق روستایی به شهرها مهاجرت می‌کنند. تا سال ۲۰۵۰، حدود ۸۶ درصد مردم در کشورهای توسعه‌یافته و ۶۴ درصد در کشورهای در حال توسعه در شهرها زندگی خواهند کرد. از آنجا که شهرها جمعیت زیادی را در آینده جذب می‌کنند، بنابراین استفاده‌ی موثر و بهینه از منابع اهمیت زیادی دارد. 

آشنایی با کارت های هوشمند و ضرورت بکارگیری آن

مقدمه      

درحال حاضر، بشر به این حقیقت دست پیدا کرده است که انتقال فیزیکی ، زمان بر ، هزینه زا و محدودکننده است و برای آنکه بتواند این مشکل را مرتفع کند، از ابزارهای مختلف سودجسته است . اما وسیله ای که بیش از وسایل دیگر، مورداستفاده قرارگرفته وتاکنون بسیاری از مشکلات را حل کرده است و ازطرفی محدودیتهای کمتری نیز دارد،انتقال "اطلاعات " ازطریق تکنولوژیهای ارتباطی است . این انتقال ، علاوه بر آنکه باعث پیشبرد فعالیتها می گردد، محدودیتهای انتقال فیزیکی را نداشته و حتی در مواردی بهتر ازآن عمل می کند. به عنوان مثال ، در انتقال فیزیکی ، امکان بروز اشتباه ، دوباره کاری و... به وفور مشاهده می شود درحالی که در انتقال اطلاعات ، این موارد به حداقل مقدار خود می رسند. انتقال اطلاعات نیازمند یک تکنولوژی است که در جهان به عنوان تکنولوژی اطلاعات شناخته می شود.

تکنولوژی اطلاعات دارای این ویژگی است که مرز علم و دانش را برداشته و ازتجمع دانایی در یک فرد یا یک مجموعه جلوگیری می کند.

 

معرفی، ساختار کارت هوشمند

کارت هوشمند معمولا کارتی از جنس PVC با ابعادی در حدود ۵/۵ در ۵/۸ سانتی‌متر است که بر روی آن یا در بین لایه‌های آن، تراشه‌های حافظه و ریز‌پردازنده برای ذخیره‌سازی داده‌ها و پردازش آنها قرارداده شده است. یک کارت هوشمند کامپیوتر کوچکی است که بر روی یک کارت پلاستیکی نصب شده است. قرار دادن یک تراشه در کارت به جای نوار مغناطیسی، آن را تبدیل به یک کارت هوشمند با کاربردهای گوناگون می‌نماید. این کارت‌ها به دلیل دارا بودن تراشه، قابلیت کنترل عملکرد را داشته و علاوه بر نگهداری اطلاعات شخصی و تجاری کاربر، امکان پردازش را نیز فراهم می‌نماید.

 

نقش فناوری اطلاعات در کاهش مهاجرت روستائیان به شهرها با تاکید بر توسعه دفاتر ICT روستایی

رقیه حاجی زاده طوسی[1]

کارشناس ارشد جغرافیا و برنامه ریزی شهری

سازمان فناوری اطلاعات و ارتباطات شهرداری مشهد

چکیده

امروزه مهاجرت از روستاها به سوی شهرها به عنوان یکی از معضلات اساسی و مسئله آفرین در شهرها و بخصوص کلان شهرها مطرح شده است. در واقع مهاجرتی که خود بر اثر بسیاری از عوامل بوجود می آید . یکی از علل ، عدم تعادل در سطح مسائل اجتماعی ، اقتصادی و سیاسی کشور می باشد. جمعیتی که از مناطق روستایی به مناطق شهری سرازیر می شوند در حقیقت به ایجاد گسیختگی در هر دو نقطه جذب و دفع نیروی مهاجر منجر می شود. خالی شدن مناطق مهاجرفرست از نیروی کار و تمرکز آنها در نقطه یا نقاطی که امکان بکارگیری همه و یا حتی قسمتی از توان انسانی آنها را ندارد از مهمترین مسائل بوجود آمده توسط مهاجرت بی رویه به سوی شهرهاست. در حقیقت مهاجرت بی رویه ، نتیجه نتیجه دور تسلسلی از اجرای سیاستهای غلط می باشد. در بسیاری موارد ، اتخاذ این سیاست های غلط نیز خود ناشی از وجود مهاجرین در یک منطقه و کاهش جمعیت در منطقه دیگر است.  بنابراین دیگر مهاجرت نمی تواند از پویایی جامعه حکایت داشته باشد و باید برای آن تعریف تازه و مناسبی جدای از سایر تعاریف عمومی نسبت داده شده ، پیدا کرد.امروزه مهاجرت تنها جابجایی محل اقامت یک فرد و یا ترک سرزمین اصلی و جایگزین شدن در یک جای دیگر بدون قصد بازگشت نیست ، بلکه علت اساسی ناشی از وجود عدم تعادلهای اقتصادی ، اجتماعی ، فرهنگی و توسعه علوم جدید بین مناطق شهری و روستایی است. نبود یکسری از امکانات موجود در شهرها ، خود روستائیان را بالاجبار به حرکت بین شهر و روستا مجبور می سازد. در این مقاله سعی داریم به بررسی وضعیت روستاها ی کشور و نقشی که فناوری اطلاعات و ارتباطات در کاهش بخشی از مشکلات آنها و کاهش حرکات روستا به شهر بپردازیم.

کلمات کلیدی

مهاجرت / شهر / روستا / فناوری اطلاعات / دفاتر ICT روستایی/ توسعه فناوری

---

[e-mail]

 

روابط عمومی الکترونیک چیست؟

روابط عمومی الکترونیک چیست؟ و فرقش با روابط عمومی سنتی چیست؟

روابط عمومی الکترونیک به لحاظ مفهومی فرقی با روابط عمومی سنتی ندارد . در روابط عمومی الکترونیک ما از کاغذ استفاده نمی کنیم و شاید وجه تمایز اصلی روابط عمومی الکترونیک  و روابط‌‌عمومی سنتی به لحاظ شکلی در همین نکته نهفته باشد؛ چون همه ابزارند و معمولا از ابزار برای رسیدن به اهداف که در فلسفه وجودی هنر هشتم نهفته شده استفاده می شود.

چرا شهر هوشمند؟

اول : رشد سریع فرآیند شهر نشینی در تمامی نقاط دنیا در حال اتفاق افتادن است. می توان گفت که هر هفته یک میلیون نفر از مردم مناطق غیر شهری به شهر ها نقل مکان می کنند. علت این مهاجرت وجود فرصت های شغلی و اقتصادی موجود در شهرها می باشد. در حقیقت حدود 4 میلیارد نفر از 7 میلیارد نفر جمعیت دنیا در شهر ها زندگی می کنند. این رقم انتظار می رود که تا سال 2050 به عدد 6 میلیارد نفر افزایش پیدا کند.

 

شهرها برتر هوشمند دنیا

بوید کوهن در مجله Fastco Exist اولین رتبه بندی مربوط به 10 شهر هوشمند جهان را بر اساس معیارهایی همچون نوآوری و ثبات منتشر کرد که در کمال شگفتی پایتخت اتریش رتبه نخست این فهرست را از آن خود کرد.