حکمرانی هوشمند

منظور از حکمرانی هوشمند ارائه بستری برای مدیریت یکپارچه امور شهر می‌باشد. این بستر باید ارائه دهنده سرویسها و تعاملات بین اجزاء شهر در راستای نایل شدن به شهری موثر و کارا ‌باشد. مهمترین ابزار موثر در این زمینه استفاده از فاوا (شامل زیرساختهای ارتباطی، سخت‌افزار و نرم‌افزار)، بهره‌گیری از فرآیندهای هوشمند و تصمیم‌گیری مبتنی بر اطلاعات می‌باشد.تعامل و مشارکت کلیه عوامل خصوصی، دولتی و حکمرانی شهر از الزامات دستیابی به حکمرانی هوشمند می‌باشد.توسعه بعد حکمرانی هوشمند، با توجه به ماهیت بنیادی آن در بنای شهر هوشمند، زمینه‌ساز توسعه دیگر ابعاد هوشمندسازی نیز می‌گردد.

  

حکمرانی هوشمند شامل مشارکت سیاسی و فعال، خدمات شهروندی و استفاده هوشمند از دولت الکترونیک می باشد. علاوه بر این حکمرانی هوشمند به استفاده از کانال های ارتباطی جدید، از قبیل دولت الکترونیک و یا «دموکراسی الکترونیک» اشاره دارد. حکمرانی هوشمند توسط عوامل زیر مشخص می شود:

·         هزینه های عمومی مصرف شده در بخش فناوری های نوین

·         دسترسی به درگاه ارائه خدمات آنلاین عمومی

·         برنامه های راهبردی برای گسترش دولت الکترونیک و فناوری اطلاعات و ارتباطات

·         درصد خدمات آنلاین موجود

·         کارکنان دولتی که از رایانه های متصل به اینترنت استفاده می کنند.

·         امضای الکترونیکی.

·         حکومت شفاف.

·         دموکراسی الکترونیک.

·         مشارکت شهروندان.

·         رای گیری الکترونیکی.

·         ترویج نوآوری و فناوری های نوین