ا ز سوی دیگر استقرار هرچه گستردهتر فناوریهای مرتبط با اینترنت اشیاء، و امکان تحلیل دادهها موجب شده است پروژههای مرتبط به شهرهای هوشمند سریعتر از قبل پیش برود و به گفته «بِتینا تراتز-رایان» مدیر تحقیقات گارتنر، تا سال ۲۰۲۰ میلادی بخش اعظم شهرهای هوشمند در جهان مبتنی بر ساختارهای سازگار با محیط زیست فعالیت میکنند.
خانم رایانه در جریان برگزاری «سمپوزیوم ITxpo گارتنر» که در بارسلونا برگزار شده بود توضیح داد حسگرهای هوشمند نقش اساسی در توسعه شهرهای هوشمند ایفا میکنند و ۳قلب تپنده این مراکز محسوب میشوند.
به گفته گارتنر، در سال ۲۰۱۷ میلادی حدود ۳۸۰ میلیون دستگاه متصل به اینترنت با هدف تنظیم تغییرات جوی و پایدار محیط در شهرهای مختلف مورد استفاده قرار میگیرند که این رقم تا سال ۲۰۲۰ میلادی به بیش از ۱.۳۹ میلیارد عدد افزایش میابد.
مطابق این گزارش مرکز تحقیقاتی گارتنر بر این باور است که ۲۰ درصد دستگاههای الکترونیکی اینترنتی موجود در شهرهای هوشمند در سال ۲۰۲۰ میلادی با هدف تنظیم تغییرات جوی و پایداری محیط به کار میروند.