شهرداری و منابع مالی ناپایدار

با نگاهی به منابع درآمدی شهرداری ها می توان دید که بخش اعظم درآمد شهرداری از منابع ناپایدار(درآمدهای حاصل از عوارض ساخت و ساز و فروش مازاد تراکم ) تامین می شود . این کار عملا به معنای فروش تخلفات است و هرچند درآمد هنگفتی را در اختیار شهرداری قرار می دهد ولی در طول زمان پیامدهای منفی بسیار زیادی را به بار می آورد. به هم ریختگی سیمای شهری ، متناسب نبودن زیر ساخت های شهری با افزایش تراکم ساختمانی بدون برنامه ، نقص اصول اسلامی و ایرانی در خصوص مشرفیت ، ازدحام جمعیت ، نبود فضای گذران اوقات فراغت و رواج بورس بازی مسکن و ساختمان در سطح شهر از پیامدهای فروش تراکم است. با این شرایط شاید دلیلی برای یافتن علل اجرایی نشدن طرح های جامع و تفصیلی  ...نیست.

وضع عوارض ساختمانی از سوی شهرداری به منظور تامین منابع مالی و پوشاندن هزینه های آن تاثیر عملی و روانی بر افزایش قیمت مسکن و به تبع آن بر اقتصاد شهرها دارد. مطالعه ای موردی در شهر اصفهان که به منظور بررسی سهم انواع عوارض بر قیمت تمام شده مسکن انجام گرفته است نشان می دهد که 3 متغییر قیمت زمین ، عوارض مازاد تراکم و عوارض پروانه های ساختمانی بیشترین تاثیر را بر روی قیمت تمام شده ساختمان دارد. دو متغیر عوارض تخلفات ساختمانی و ماده 100 دارای تاثیر بسیار ناچیزی (0.11 و 0.15 درصد ) بر قیمت تمام شده ساختمان هستند . به همین دلیل افراد بیشتر تمایل دارند که مرتکب خلاف شوند و از طریق کمیسیون ماده 100 جریمه بپردازند تا اینکه بخواهند عوارض تراکم را پرداخت کنند .