طراحی شهر ایده آل در دوره ی مدرن آغازین

هر جامعه ای با اتکا بر مفاهیم معینی برای شهر ایده آل خود طراحی می کند. پی ریزی شهرها بخشی از روندشهرنشینی است که اوج آن در اروپای مرکزی و حدود 1200 میلادی،و پس از آن ابتدا در آغاز صنعتی سازی شکل گرفت. یک شهرنشینی مدرن با دلایل سیاسی در اروپای شمالی به ویژه در سوئد در قرن 17 و آغاز قرن 18 میلادی اتفاق افتاد که موجب فشرده شدن شبکه وسیع شهری،مدرنیزاسیون جامعه و توسعه ی قدرت نظامی گردید.
تعداد بسیاری از شهرهای اروپای مرکزی در دوره ی مدرن آغازین ساخته شده اند و شهرسازی پیشرفت کمی در دوره ی پس از قرون وسطی داشته است.هینز استوب،شهرهای جدید را متناسب با محل سکونت،پادگان،مهاجرت،موقعیت جغرافیایی،..طبقه بندی کرد.به هر حال پس از طراحی شهرهای مدرن آغازین،مدرنیزاسیون شهرهایی که از قبل وجود داشتند از اهمیت بالائی رخوردار بود و منطبق بر تکنیک های جدید، تعدادزیادی از شهرها با استحکامات بزرگ مقیاس احاطه شدند.

ایده های رنسانس با فرمهای منظم،در همه جا مورد توجه قرار گرفت و استفاده از هندسه در ساخت بناها گسترش یافت.این پیشنهادات ناشی از بازگشت دوباره به نوشته ها ی ویترویوسدر کتاب وی بود که در فصل اول آن
دستورالعمل هایی را برای طراحی منظم یک شهر با توجه به جهت باد ارائه کرده بود.وی یک شهر چند ضلعی که حاصل گسترش یک دایره بود و بلوک ها ی ساختمانی مربع یا مستطیل شکل را در میان داشت طراحی کرد.فرض بر این بود که باد در زوایای شهر شکسته شده و با شدت کمتری در میان خیابانها بوزد.استفاده از فرم دایره و مربع در طراحی شهری برای ایجاد تهویه ی بهینه به یک فرم اصلی در اغلب طراحی های شهری بدل شد. تلاش های اولیه برای ترکیب این دو فرم توسط آورولینو انجام ر گفت.همچنین فیلارته که شهرت وی برای طراحی شهر اسفورزیندا در سال 1460 به عنوان محل سکونت و ای پتخت سلسله ای با همین عنوان می باشد.او با چرخش دو مربع نسبت به هم یک طرح شعاعی مدور را ایجاد کرد.مربع مرکزی با فضاهای عمومی مهم و فضای تجاری در
میان آن که خیابان ها از آن نقطه به سمت بیرون و هشت دروازه در انتهای آنها منشعب می شدند که با خیابانهای حلقوی و میادینی در محل تقاطع آنها به هم متصل می شدند و به این ترتیب یک نمونه ی شهر شعاعی منظم با عملکرد مسکونی و پر اهمیت با مدریت مستقل و بدون مشارکت سرمایه داران ایجاد شد. تعدادی از اسکیس های شهر ایده آل توسط فرانچسکو مارتینی از سال 1478باقیست که در یکی از آنها شهر داخلی از مربعی شکل گرفته که با حذف لبه ها شکل مدوری را به دست می دهد.بنابر این بازهم ترکیبی از مربع و دایره به عنوان فرمهای هندسی اصلی در طراحی شهری مدرن آغازین مورد استفاده قرار می گیرند که الزاما برای مدتی طولانی در طراحی باقی می مانند.