راز موفقیت و شکست خصوصی سازی

نظارت بر کیفیت ارائه خدمات (سلسه عصبی باید موفق عمل کند).

 

خصوصی سازی همیشه اقدام مثبت و موفقی نیست . مگر اینکه سیکل فوق رعایت شود.

کمیته نظارت:
با ترکیب افراد متخصص ، سلامت ، بلند نظر، معتقد به خصوصی سازی ، قاطع و بی رحم در تنبیه و لغو ، قاطع و قوی در تشویق و ارتقاء

پس:
اگر خصوصی سازی در جایی موفق نبود ، خصوصی سازی شکست نخورده بلکه ما آن را درست انجام نداده ایم .

- اگر اتوبوس خصوصی سریع رفت و حادثه آفرید (بخاطر سودجویی)
- اگر اتوبوس خصوصی کمیت را به کیفیت ترجیح داد (نحوه برخورد ، نظافت ، ترمز ناگهانی ،...)
- اگر اتوبوس خصوصی ایستگاهی که باید بایستد ، نایستد.
- اگر اتوبوس خصوصی بجای توقف در ایستگاه دوبله ایستاد.
- اگر اتوبوس خصوصی پول بیشتری گرفت.
- اگر اتوبوس خصوصی بدهی های خود را نداد.

مقصر ما هستیم که خوب نظارت نکرده ایم.
نظارت ، آموزش و اعمال مدیریت مستمر را انجام نداده ایم .

در درجات بالای خصوصی سازی و حالت علمی تر آن:
سیستم های مدیریتی و نظارتی باید طراحی و اجرا شوند و مثل ساعت کار کنند .
جایی که سلامت کارها زیر سئوال است ، خیلی مشکل است ،
اما غیر ممکن نیست .

· هر چه فعالیتها ، از نوع اقتصادی به امنیتی نزدیکتر می شود ،درجه خصوصی سازی آن کمتر می شود .

· هر چه فعالیتها ، از نوع اختصاصی به عمومی نزدیکتر شود ،درجه خصوصی سازی آن کمتر می شود