رامسر شهر من

افزایش سطح مشارکت علمی جوانان در حوزه مدیریت شهری از طریق حساس سازی ، آشناسازی و فعال سازی آنان است.

رامسر شهر من

افزایش سطح مشارکت علمی جوانان در حوزه مدیریت شهری از طریق حساس سازی ، آشناسازی و فعال سازی آنان است.

تعریف شهر الکترونیکی

امکان دسترسی الکترونیکی به کلیه خدمات برخط ادارات، سازمانها و اماکن درون شهری و دستیابی به اطلاعات مختلف مورد نیاز به صورت شبانه روزی به شیوه ای با ثبات، قابل اطمینان و امن و محرمانه

شهرهای الکترونیکی نرم افزار و سخت افزار مورد نیاز را برای دسترس شهروندان در تمامی اوقات شبانه روز به پایگاه‌های داده خدمات دولتی و بخش خصوصی بر روی اینترنت فراهم می‌آورند.

تعریف شهر هوشمند

شهرها داری زیرساخت یا سرمایه فیزیکی (physical capital) هستند. شهرها در عین حال به دانش ارتباطی یا زیرساخت اجتماعی که به آن سرمایه فکری (intellectual capital) هم می‌گویند احتیاج دارند.

سرمایه فکری در جهان معاصر برای رقابت شهرها با یکدیگر یک عامل تعیین کننده به حساب می‌آید و به همین خاطر است که شهر هوشمند (smart city) به تدریج به عنوان یک مفهوم مهم و یک ابزار راهبردی در روند ضرورت‌های تولید مدرن شهری مطرح شده است.

شهر هوشمند برخاسته از توجه به تکنولوژی‌های ارتباطی و اطلاع‌رسان است. این نوع شهرها به خاطر توجهی که به سرمایه‌های زیست محیطی و اجتماعی دارند.

شهر هوشمند ( smart city) شهری است که با ایجاد بستر و زیرساخت مناسب در زمینه های مختلف و با بکارگیری فناوریهای نوین موجب توسعه پایدار اقتصادی شده و کیفیت زندگی را ارتقا بخشد. بر اساس تعاریف ارائه شده، شهر هوشمند شهری است که بر 6 مولفه یا معیار استوار است:

· اقتصاد هوشمند (smart economy)

· جابجایی یا حمل نقل هوشمند (smart mobility)

· محیط هوشمند (smart environment)

· مردم هوشمند (smart people)

· زندگی هوشمند (smart living)

· حکمرانی هوشمند (smart governance)

که این مولفه ها با اجزای سنتی شهر در ارتباط بوده و توسعه آنها در واقع به نوعی ضامن تحقق هوشمندی خواهد بود.

تفاوت شهر الکترونیکی و شهر هوشمند

تفاوت بین شهر هوشمند و شهر الکترونیکی خط باریکی است و در واقع این دو مفهوم در امتداد هم قرار داشته و بعد از ایجاد ابزار الکترونیکی جهت ارائه خدمات توسط شهر الکترونیک به بکارگیری خلاقانه و هوشمند این تکنولوژی ها در شهر می رسیم.

در حال حاضر بسیاری از کشورهای جهان برای حل معضلات شهری خود، به راهکارهای دنیای مجازی یعنی شهر الکترونیک روی آورده‌اند که عموما تحت عناوینی نظیر "شهر دیجیتال" یا "شهر الکترونیک" معرفی می شوند. در شهر الکترونیک، تولید و ارائه خدمات تنها محدود به اطلاعات دیجیتال بوده و از طریق ارتباطات دیجیتال و الکترونیکی تحت سلسله مراتب بالا به پایین یعنی ارائه اطلاعات از سوی مسئولان مربوطه به شهروندان صورت می پذیرد. ولی در شکل گیری "شهر هوشمند" بکار گیری فرایند های خلاقانه در زمینه های مختلف شهری جهت افزایش مشارکت شهروندان می باشد؛ به گونه ای که هریک از افراد جامعه دیدی آینده نگر نسبت به شهر و مسائل و مشکلات آن داشته و همواره خود را تاثیرگذار در جهت هوشمند سازی شهر می دانند. بنابراین یکی از تفاوت های عمده میان شهر هوشمند و شهر الکترونیک، توانایی شهر هوشمند در پاسخگویی و حل مسائل شهری شهروندان تحت سلسله مراتبی پایین به بالا است .

شهر هوشمند" واقعیتی است که باتوجه به گسترش روز افزون تکنولوژی اطلاعات در شهر، و در راستای پاسخگویی به نیازهای جدید شهروندان به اطلاعات و امکانات سخت افزاری و نرم افزاری در زندگی شهری آنان، پا به عرصه حضور می گذارد.

شهر هوشمند به معنای گشایش مفاهیمی نو در شهرسازی است. شهر الکترونیکی شهری است که در آن از ابزارهای الکترونیکی و سیستم های ارتباطاتی استفاده می شود. ولی آنچه یک شهر را به سمت هوشمندی پیش می برد، صرفاً استفاده از ابزار الکترونیکی و سیستم ارتباطاتی آن شهر نیست؛ بلکه استفاده از این ابزار جهت ارتقائ سطح کیفی زندگی شهروندان یک شهر است.

براین اساس شهروندان شهر هوشمند به دلیل آگاهی بیشتر در مورد شهر خودشان و مشارکت در اداره آن، از مسئولیت پذیری بالایی در قبال شهر خود برخوردارند و در سطح مشارکتی خود، تولید کننده خدمات خواهند بود. بدین ترتیب است که زندگی شهری در شهرهوشمند سرزنده و پویا می شود.

در شهر هوشمند، در ضمن افزایش مشارکت شهروندان در تصمیم گیری ها، به کمک ساختارهای اطلاعاتی هوشمند و نظام کارامد آموزش شهروندی موارد زیر تحقق می یابند:

0 بخش عمده ای از بار مسئولیت و فشار کاری از روی دوش مدیران و دستگاه های دولتی برداشته شده و به خود مردم منتقل می شود.

0 از دوباره کاری ها، تصمیم گیری مبتنی برآزمایش و خطا و هدر رفتن زمان و منابع کاسته می شود.

0 هزینه های تطبیق شهر با حوادث و رویداد ها به حداقل می رسد و شهر انعطافپذیری و توانایی لازم را در جهت مقابله با حوادث غیرمترقبه را می یابد.

0 سرعت جمع آوری اطلاعات به حداکثر می رسد.

0 شکل گیری تدریجی یک قشر جدید اجتماعی ”قشر خلاق“ صورت می پذیرد که شهر را در رقابت فشرده برای جذب سرمایه و تولید ارزش افزوده یاری می نماید.

0 شهر در جهان بدون مرز یکپارچه خواهد شد. فرصت های اقتصادی و اجتماعی شهر به میزان چشمگیری افزایش خواهد یافت.

0 شهر هوشمند می تواند بستری برای شکل گیری فرآیند های پایدار توسعه شهری به شمار آید.

لازم به یاد آوری است که هر کدام از شهر های کشور از نقش و شخصیت غالب خاصی برخوردار است و استراتژی هوشمندسازی خاص خود را نیز طلب می کند. در نتیجه بسیاری از رویکردهای رسیدن به شهر هوشمند ، منتج از مطالعات خاص آن شهر خواهد بود.

مزایای شهرسازی هوشمند:

یکی از اهداف اصلی شهرهای هوشمند، ایجاد زیرساختهای شهری گستردهای است که نه تنها از منظر اقتصادی سودآوری و بهینهسازی را به همراه دارند، بلکه بتوانند کیفیت زندگی شهروندان را به صورت مطلوب ارتقاء دهند. بهبود تعاملات اجتماعی، ارائه خدمات درمانی مناسب، فراهم نمودن فرصت های جدید یادگیری و آموزش، بهینه سازی و مدیریت دقیق انرژی و مصرف شهروندان از جمله اهداف اصلی شهرهای هوشمند است.

به نظر می رسد در حال حاضر ارتقای کیفیت زندگی شهروندان دیگر تنها به زیرساخت های سنتی وابسته نیست و اولین مرحله از توسعه و هوشمندسازی شهرها، ارائه زیرساخت های ارتباطی فوق سریع به شهروندان از طریق پیاده سازی بسترهای شبکه فیبر نوری و همچنین اجرای شبکه های بی سیم باند وسیع خواهد بود. این شبکه ها قابلیت ارائه انواع سرویس های جدید نظیر IPTV، تلفن مبتنی بر IP و حتی M2M را با خود به همراه دارند و انواع خدمات ارتباطی مورد نیاز جهت هوشمندسازی شهرها را بدون محدودیت های ترافیکی ارائه می کنند. باید توجه داشت که این زیرساخت های ارتباطی به تنهایی نمی توانند کیفیت زندگی شهروندان را ارتقاء دهند و همراه با این توسعه، انواع خدمات شهری مبتنی بر این زیرساختها نیز باید تعریف و ایجاد شوند. بنابراین دومین گام پس از اجرای زیرساخت های ارتباطی فوق سریع در شهر، طراحی و گسترش سرویس های خاص در حوزه هایی نظیر خدمات درمانی و مدیریت ترافیک با استفاده از بستر فراهم شده خواهد بود.

علاوه بر پیشرفت های حاصل از هوشمند نمودن شهرها از منظر اقتصادی و اجتماعی، اجرای چنین طرح هایی می تواند ابزاری مناسب برای کنترل مصرف انرژی و کاهش روند گرم شدن کره زمین باشد. به عنوان مثال ایجاد بسترهای ارتباطی مناسب برای شهروندان، ورود فناوری هایی نظیر M2M را به واقعیت نزدیک تر خواهد نمود و بدین ترتیب بسیاری از دستگاه ها و تجهیزات الکتریکی و حتی مکانیکی متعلق به شهروندان در قالب شبکه ای بسیار عظیم به یکدیگر متصل خواهند شد. یکی از مهم ترین کاربردهای این فناوری افزایش سطح هوشمندی خانه ها در مصرف انرژی است که در مقیاس بزرگ تر شهرهای هوشمند و بهینه را شکل خواهند داد. البته باید توجه داشت که جهت رسیدن به این هدف، اثرات آلودگی حاصل از تجهیزات مخابراتی نیز باید به حداقل برسد. مؤسسه گارتنر مقدار آلودگی گاز CO2 تولید شده توسط تجهیزات IT در سراسر دنیا در سال 2007 را 830 میلیون تُن تخمین زده است که 2 درصد از کل آلودگی آن سال را تشکیل می دهد. به همین دلیل بسیاری از شرکت های بزرگ مخابراتی به دنبال تولید تجهیزات با حداقل میزان آلایندگی محیطی بوده اند. در این رابطه، نتایج حاصل از تحقیقات شرکت مشاور دلوییت نشان می دهد که در حال حاضر دو سوم از شرکت های بزرگ مخابراتی دنیا حداقل دو درصد از بودجه خود را صرف پروژه های مخابرات سبز نموده اند.